-
1 wywoływać
impf ⇒ wywołać* * *(-uję, -ujesz); perf -ać; vt( wzywać) to call; (powodować: przerażenie, podziw) to evoke; (powstanie, rozruchy, dyskusję) to trigger off; FOT to develop, ( duchy) to invoke* * *ipf.1. (= wzywać) call; wywołać kogoś z zebrania call sb out of a meeting; wywołać ucznia do tablicy call a student to the board; wywołać stację radio call a station; nie wywołuj wilka z lasu let the sleeping dogs lie.2. (= oznajmiać) call out.3. (= powodować coś) bring about, cause; ( choroby) cause; ( duchy) call, invoke; (niepokoje społeczne, rewolucję) foment, stir up; (np. podziw, zwł. mimowolny) compel; (powstanie, rozruchy, dyskusję) trigger off; ( protesty) spark; (przerażenie, podziw) evoke; (sensację, pogłoski) produce; (skojarzenia, obrazy) invoke; ( skutki uboczne leku) cause; wywołać bójkę provoke a fight; wywołać burzę oklasków (np. występem) bring the house down; wywoływać czyjś gniew incur sb's wrath l. anger; wywołać czyjeś zainteresowanie evoke sb's interest; wywołać panikę raise panic, give rise to panic; wywołać poród induce labor; wywołać rewolucję/powstanie trigger off a revolution/an uprising; wywołać poruszenie cause a stir; wywoływać wojnę trigger off a war; wywołać zgorszenie offend; wywołać zainteresowanie arouse interest ( czymś in sth).4. fot. develop.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wywoływać
-
2 trząść
I. vi, vt1) ( poruszać gwałtownie)\trząść kimś/czymś jdn/etw schütteln [ lub rütteln]2) ( jechać nierówno)samochód trzęsie der Wagen holpert3) (pot: rządzić)\trząść kimś jdn [herum]kommandieren ( fam)\trząść grupą/wydziałem in der Gruppe/Abteilung das Sagen haben ( fam)II. vimpers1) ( wywoływać dreszcze)kogoś trzęsie es schüttelt jdnaż go trzęsło z nerwów er zitterte vor Aufregung1) ( drgać) człowiek: zittern; ziemia: bebennogi się komuś trzęsą ze zmęczenia jds Beine zittern vor Müdigkeitgłos się komuś trzęsie ze wzruszenia jds Stimme zittert vor Rührung\trząść się ze śmiechu/strachu sich +akk vor Lachen schütteln\trząść się ze strachu vor Angst zittern [ lub schlottern]\trząść się z zimna vor Kälte zittern [ lub schlottern]2) ( jechać nierówno) pojazd: rütteln\trząść się nad kimś/czymś [ lub o kogoś/coś] um jdn/etw zittern -
3 zło|ścić
impf Ⅰ vt (wywoływać gniew) to make [sb] angry; (mocno denerwować) to exasperate; (irytować) to annoy- złości mnie swoim zachowaniem a. jego zachowanie złości mnie his behaviour annoys me, I find his behaviour irritating- złości mnie moja własna bezsilność/nieuwaga I’m exasperated at a. with my own powerlessness/inattentiveness- nic go bardziej nie złościło jak niechlujstwo nothing exasperated him more than sloppiness- co cię tak złości? why are you so annoyed?Ⅱ złościć się (być rozgniewanym) to be annoyed (na kogoś/coś with a. at sb/sth); (okazywać gniew) to fume (na coś over sth)- ona potrafi się złościć o byle co she gets annoyed very easily- złościł się, że musi tak długo czekać he was annoyed at having to wait so long- złościła się bez powodu she got annoyed over nothingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zło|ścić
-
4 drażni|ć
impf Ⅰ vt 1. (wywoływać gniew) [osoba, sytuacja, okoliczność] to annoy, to irritate- drażnią mnie twoje ciągłe spóźnienia your constant lateness is irritating a. annoying me- drażni mnie tym swoim ciągłym narzekaniem his constant complaining is getting on my nerves2. (dokuczać) to tease, to bother [osobę, zwierzę]- drażnić psa kijem to tease a dog with a stick- „nie drażnić zwierząt!” ‘don’t tease the animals, leave the animals alone- lubił drażnić młodszego brata he loved to tease his younger brother3. (działać na zmysły, skórę) to irritate- gryzący dym drażnił jej nozdrza the harsh smoke irritated her nostrils- zapach jedzenia drażnił i pobudzał jej apetyt the smell of the food whetted her appetite4. przen. to be an affront to [poczucie estetyki, poczucie sprawiedliwości]; to pique a. stir up [ambicję, dumę, poczucie sprawiedliwości]- to drażniło moją kobiecą ambicję/męską dumę it was an affront to my female/male ego- jej rzeźby/obrazy drażnią poczucie smaku her sculptures/paintings are an affront to good tasteⅡ drażnić się to tease (z kimś sb)- przestań się z nim drażnić i oddaj mu piłkę stop teasing him and give him his ball backThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > drażni|ć
-
5 wzbudzać
impf ⇒ wzbudzić* * *(ciekawość, entuzjazm, gniew) to arouse, to stir up, ELEKTR to induce* * *ipf.wzbudzić pf.1. (= wywoływać uczucia) arouse, awake, move ( coś u kogoś sb to sth); ( ciekawość) excite; (kontrowersje, niechęć) ignite; (nadzieje, wątpliwości) raise; (podziw, niezadowolenie) stir up; (strach, zaufanie) inspire; (sympatię, współczucie) command; ( zainteresowanie) attract.2. fiz. induce, induct, activate; ( drgania) excite.pf.fiz. become excited l. activated.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzbudzać
-
6 wzbudzać
2) elek anregen
См. также в других словарях:
ściągać — ndk I, ściągaćam, ściągaćasz, ściągaćają, ściągaćaj, ściągaćał, ściągaćany ściągnąć dk Va, ściągaćnę, ściągaćniesz, ściągaćnij, ściągaćnął, ściągaćnęła, ściągaćnęli, ściągaćnięty, ściągaćnąwszy 1. «ciągnąc opuszczać na dół, usuwać skądś; zsuwać»… … Słownik języka polskiego
złościć — ndk VIa, złoszczę, złościćcisz, złość, złościćcił, złoszczony «doprowadzać do złości, wywoływać gniew, złość; gniewać, irytować, denerwować» Złościć kogoś swoim postępowaniem. Chamstwo, niechlujstwo złości kogoś. złościć się «wpadać w złość,… … Słownik języka polskiego
rozdrażniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozdrażniaćam, rozdrażniaća, rozdrażniaćają, rozdrażniaćany {{/stl 8}}– rozdrażnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, rozdrażniaćnię, rozdrażniaćni, rozdrażniaćnij, rozdrażniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpalić — 1. Rozpalać kogoś do białości, do czerwoności a) «podniecać, roznamiętniać kogoś»: Niewinne dziewczątko o anielskim spojrzeniu, które rozpala mężczyzn do białości. Cosm 3/2001. b) «wywoływać w kimś gniew, złość, irytację»: Jesteśmy neofitami… … Słownik frazeologiczny
rozpalać — 1. Rozpalać kogoś do białości, do czerwoności a) «podniecać, roznamiętniać kogoś»: Niewinne dziewczątko o anielskim spojrzeniu, które rozpala mężczyzn do białości. Cosm 3/2001. b) «wywoływać w kimś gniew, złość, irytację»: Jesteśmy neofitami… … Słownik frazeologiczny
gniewać — ndk I, gniewaćam, gniewaćasz, gniewaćają, gniewaćaj, gniewaćał «wywoływać w kimś gniew; złościć kogoś» Gniewa kogoś niegrzeczne traktowanie, chamstwo, brud, niechlujstwo, niedbalstwo. gniewać się 1. «wybuchać gniewem, irytować się, złościć się,… … Słownik języka polskiego
płonić — ndk VIa, płonićnię, płonićnisz, płoń, płonićnił książk. «wywoływać rumieniec; rumienić, czerwienić» Gniew, wzruszenie płoni jej lica. płonić się książk. «okrywać się rumieńcem; rumienić się, czerwienić się» Płonić się ze wstydu. Twarz się komuś… … Słownik języka polskiego
rodzić — ndk VIa, rodzićdzę, rodzićdzisz, rodź, rodzićdził, rodzićdzony 1. «o kobietach i samicach zwierząt żyworodnych: wydawać na świat potomstwo» Wszystkie dzieci rodziła w domu. 2. «o glebie, roślinach: wydawać owoce, plony» Jabłonki rodzą piękne… … Słownik języka polskiego
widzieć — ndk VIIa, widziećdzę, widziećdzisz, widziećdział, widziećdzieli, widziećdziany 1. «reagować odpowiednimi wrażeniami na bodźce działające na narządy wzroku, postrzegać; rozróżniać przedmioty wysyłające, odbijające lub przepuszczające światło, ich… … Słownik języka polskiego
denerwować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, denerwowaćwuję, denerwowaćwuje, denerwowaćany {{/stl 8}}– zdenerwować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} wywoływać u kogoś nieprzyjemne emocje, gniew, irytację : {{/stl 7}}{{stl 10}}Denerwować kogoś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gniewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, gniewaćam, gniewaća, gniewaćają {{/stl 8}}{{stl 7}} powodować, wywoływać czyjś gniew; irytować, złościć kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gniewa kogoś czyjś egoizm, czyjaś niekompetencja. Gniewała go swoją… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
